Λυκειο Βεργινας Λαρνακας | Κυπρος, Ελλαδα, Ομογενεια: εκπαιδευτικες γεφυρες

 Ε λαιογραφία,  η οποία παρουσιάζει τον Εθνομάρτυρα Ματθία Παυλίδη. (Α.Τ.107, 50,5 x 60,5 εκ.), Συλλογή Μουσείου Λαϊκής Τέχνης Κύπρου, Εταιρεία Κυπριακών Σπουδών  O Ματθίας Παυλίδης γεννήθηκε στο χωριό Γύψου, το 1878, και σε ηλικία 17 χρόνων κατέφυγε στα Iεροσόλυμα, όπου εντάχθηκε στην αγιοταφική αδελφότητα και φοίτησε στη Θεολογική Σχολή του Σταυρού. Oλοκλήρωσε τις σπουδές του, το 1903, και ακολούθως, ένα χρόνο αργότερα, χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος και, γύρω στο 1910, ιερομόναχος, οπότε προχειρίσθηκε αρχιμανδρίτης. Για λόγους που σχετίζονται με την ταραγμένη εκκλησιαστική και πολιτική κατάσταση της εποχής, τον Απρίλιο του 1917 εγκατέλειψε τους Αγίους Τόπους και μετέβη στην πόλη Nιαζλί του νομού Αϊδινίου, όπου εργάστηκε ως ιεροδιδάσκαλος της εκεί ελληνικής κοινότητας. Στην πόλη αυτή βρήκε μαρτυρικό θάνατο, τον Ιούνιο του 1919, με ανασκολοπισμό, μετά από φρικτά βασανιστήρια από Τούρκους ατάκτους, οι οποίοι πραγματοποιούσαν συστηματικές σφαγές σε βάρος του ελληνικού πληθυσμο...

  Περισσότερα κειμήλια στο σύνδεσμο http://www.makariosfoundation.org.cy/m305.html Κείμενο Ιωάννης Ηλιάδης, Διευθυντής Βυζαντινού Μουσείου  Ο Σύνδεσμος Μικρασιατών Κύπρου, από τη σύστασή του, τον Νοέμβριο του 2010, περιέλαβε στους στόχους του τη συλλογή, μελέτη, διάσωση, ανάδειξη και διαφύλαξη των μικρασιατικών στοιχείων και μνημείων και τη διατήρηση και αναζωογόνηση της μικρασιατικής παράδοσης, καθώς και την προβολή των πνευματικών και εν γένει πολιτισμικών επιτευγμάτων των Μικρασιατών. Το 2012, με την ευκαιρία των 90 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή, ο Σύνδεσμος Μικρασιατών Κύπρου ζήτησε από τα μέλη του να επιτρέψουν να γίνει μια πρώτη καταγραφή των οικογενειακών τους κειμηλίων στα σπίτια τους, στις αποθήκες και στα μπαούλα τους. Η συμμετοχή των Μικρασιατών της Κύπρου στην Έκθεση “90 χρόνια Μνήμη Μικρασίας”, που διοργανώθηκε από τον Δεκέμβριο του 2012 έως τον Μάιο του 2013 στην Αίθουσα περιοδικών Εκθέσεων του Βυζαντινού Μουσείου Ιδρύματος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ στη Λ...

  Λόγω των πολεμικών συγκρούσεων κατά τη Μικρασιατική εκστρατεία του 1918-1922 και της καταστροφής που ακολούθησε κατέφυγαν στην Κύπρο πολλοί μικρασιάτες πρόσφυγες, κυρίως Έλληνες και Αρμένιοι. Από αυτούς άλλοι παρέμειναν μονίμως στο νησί κι άλλοι αναχώρησαν αργότερα για άλλους προορισμούς. Στη Λάρνακα βρίσκονταν αυτή την περίοδο πολλές οικογένειες μικρασιατών προσφύγων. Μικρό τεκμήριο παρουσίας τους είναι και το προσκλητήριο γάμων του Μιχαήλ Ζιαρζούρα και της Μαριάνθης Ν. Χιτίρογλου, που έγιναν στο Ξενοδοχείο Royal, την τελευταία μέρα του Δεκεμβρίου 1923 (με το «παλαιό» ημερολόγιο) επειδή την επομένη άρχιζε …δίσεκτη χρονιά!

  Οι πρόσφυγες έφταναν στην Κύπρο από διάφορες περιοχές της Μ. Ασίας. Ένας αριθμός προσφύγων ήρθε από τη Σμύρνη, από τις αρχές του Σεπτέμβρη( 9/9/22) ως τα τέλη Οκτώβρη του 1922 και ήταν κυρίως Βρετανοί υπήκοοι κυπριακής καταγωγής, Έλληνες και Αρμένιοι από Σμύρνη, Αττάλεια και Αλλάγια, αλλά και Κύπριοι, εγκατεστημένοι στη Σμύρνη και σε άλλες περιοχές της Μ. Ασίας. Σημαντικός αριθμός προσφύγων, όπως προκύπτει τόσο από τα δημοσιεύματα όσο και από τα Ημερολόγια Μικρασιατών Κύπρου, ήρθε από την Αλλαγιά ή Αλλάγια, πόλη στα νότια παράλια της Μ. Ασίας, κοντά στην Κυρήνεια, η οποία θεωρείται και γενέτειρα του Αγίου Μάμα.  Πρόσφυγες επίσης ήρθαν από την Σελεύκεια, τα Κυλίνδρια, την Κιλικία, την Μερσίνα, το Ανεμούριον ή Ανεμούρι και Αττάλεια. Ως προς την κοινωνική τους θέση, οι περισσότεροι προέρχονταν από τη μεσαία και κατώτερη τάξη, ήταν άνθρωποι λαϊκοί. Αυτό προκύπτει κυρίως από τις μαρτυρίες προσφύγων στα ημερολόγια Μικρασιατών Κύπρου και τα δημοσιεύματα στον Τύπο. Συγκεκριμένα, μόν...

 

 

Σύμφωνα με τον Χ. Κυριακίδη, η επανακατάληψη της Μικράς Ασίας από τους Τούρκους τον Αύγουστο του 1922 είχε ως αποτέλεσμα την εκρίζωση από την περιοχή, μετά από χιλιάδες  χρόνια παρουσίας, των ελληνικών πληθυσμών. Ο αντίκτυπος στην Κύπρο, που βρισκόταν υπό βρετανική κατοχή για περίοδο πέραν των 40 ετών, ήταν έντονος τόσο  σε πολιτικό, όσο και σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Οι Έλληνες Κύπριοι,  παρά τις δύσκολες οικονομικές τους συνθήκες, στήριξαν με όλες τους τις δυνάμεις  τους πρόσφυγες που έφθαναν στο νησί,  κατά εκατοντάδες,  ιδιαιτέρως τ ην περίοδο μεταξύ του φθινοπώρου του 1922 και του καλοκαιριού του επόμενου  χρόνου,  τόσο υλικά, όσο και ηθικά. Οι Κύπριοι στήριξαν με διάφορες ενέργειες την Μικρασιατική Εκστρατεία. Π ολλοί νέοι  εκδήλωσαν την επιθυμία να καταταγούν ως εθελοντές στον ελληνικό στρατό .   Ο Αρχιεπίσκοπος Κύριλλος Γ΄ και οι Έλληνες βουλευτές, με  επιστολή τους προς τον Μέγα Αρμοστή, του ζητούσαν να επιτρ...

Μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 ιδρύεται η Πανελλήνια Επιτροπή Συμπαραστάσεως Κύπρου (ΠΕΣΚ) με αφορμή   ένα περιστατικό έξω από το σπίτι του Κύπριου πρέσβη στην Αθήνα, Νίκου Κρανιδιώτη. Αφότου έγινε γνωστή η είδηση της εισβολής πολλοί έσπευσαν στο σπίτι του Νίκου Κρανιδιώτη,   αναρωτώμενοι πώς θα μπορούσαν οι ίδιοι να βοηθήσουν την Κύπρο. Ο Ν. Κρανιδιώτης τους πρότεινε να ενημερώσουν τον κόσμο για τα όσα συνέβαιναν στο νησί. Το έργο της ΠΕΣΚ διαιρείται σε δύο κατηγορίες. Κατά το 1974-1975 η ΠΕΣΚ  αναζητεί κυρίως φάρμακα, τρόφιμα και στέγη για τους πρόσφυγες που καταφθάνουν στην Αθήνα μετά την εισβολή, ενώ από το 1975 και έπειτα η ΠΕΣΚ γίνεται επίσημα σωματείο και αναλαμβάνει κατά αποκλειστικότητα τη δημιουργία ενημερωτικού υλικού σε  μορφή φυλλαδίων σχετικά με τα όσα διαδραματίζονταν στο νησί. Το υλικό αυτό η ΠΕΣΚ το προωθεί σε Ελλάδα και εξωτερικό. Αξίζει να σημειωθεί ότι το υλικό της ΠΕΣΚ μεταφραζόταν από τα ελληνικά στα αγγλικά και τα γαλλικ...